Taraflar arasında görülen davada (Ankara Fikrî ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi) nce verilen 27.12.2005 tarih ve 2004/188-2005/699 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak asıl davanın davacıları vekili tarafından istenmiş olmakla, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan, tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacılar vekili, "AŞTİ-Ankara Şehirlerarası Otobüs Terminali'nin mimari projesinin açılan bir proje yarışması sonunda müvekkillerinin murisi M.Davran tarafından hazırlanıp teslim edildiğini, yapının projesine uygun olarak tamamlanması gerekirken, murisin izni alınmadan projede birçok değişiklikler yapıldığını, böylece yapının estetik yönünün bozulduğunu, oysa 5846 sayılı FSEK'nın 16. maddesi gereğince eserin bütünlüğünün bozulmasının eser sahibinin manevi hakkının ihlali olup, aynı Yasa'nın 70/1. maddesi gereğince manevi tazminat isteminin olanaklı olduğunu, yine izinsiz proje değişikliklerinin MK'nın 24, BK'nın 49. maddelerine göre eser sahibinin kişisel değerlerine doğrudan saldırı oluşturduğunu, ayrıca 5846 sayılı Yasa'ya göre işlenme, çoğaltma, yayma, temsil ve yayım haklarının da ihlal edildiğini belirterek, davalının müdahalesinin önlenmesine, işletmenin mahal listesine uygun şekilde yönetim planına göre kullanılmasına, projeye aykırı değişikliklerin eski hale getirilmesine, bunun bedelinin dolar bazında tespitine, 5.000 YTL manevi tazminatla, 8.527.30 YTL maddi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, birleşen dava dilekçesinde ise, müvekkilinin F... Pastahanesi Ltd. Şti.'nin maliki olduğunu, işyeri ihtiyacı için davalı kurumdan AŞTİ'de bulunan zemin kattaki 12 nolu bağımsız bölümü kiraladığını, yönetim planına göre kiralanan yere komşu D2 10 ve D2 11 nolu bağımsız bölümlerin otobüs acentesi olması gerekirken, davalı tarafından D2 10 nolu yerin fast food, D2 11 nolu yerin de lahmacun ve pizza dükkanı olarak kiraya verilmeye çalışıldığını ileri sürerek, davalının müdahalesinin önlenmesine, işletmenin mahal listesine uygun şekilde yönetim planına göre kullanılmasına, projeye aykırı değişikliklerin eski hale getirilmesine, bunun mali bedelinin dolar bazında tespitine karar verilmesini istemiştir.

Davalı vekili, davaların reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, dosyadaki kanıtlar ve bilirkişi raporlarına nazaran, davaya konu mimari projenin FSEK'nın 2. ve 4. maddeleri anlamında ilim ve güzel sanat eseri olduğunun tartışmasız olduğu, davalı tarafından yapılan birtakım değişikliklerin tarafların anlaşmaları sonucunda çözümlendiği, bir kısmının üzerinde mutabakat bulunduğu, kalan tadilatların teknik ve yönetimsel ihtiyaçlardan kaynaklanan zorunlu değişiklikler olduğu, davalının eserin bütünlüğünü bozmayan, estetik görünümünü değiştirmeyen, esasen eserin kullanım amacı nedeniyle bir anlamda zorunlu olan bu değişiklikler için eser sahibinin ayrıca iznine ihtiyaç bulunmadığı, birleşen davada ileri sürülen iddianın da doğru olmadığı gerekçesiyle, asıl ve birleşen davaların reddine karar verilmiştir.

Karar, asıl davanın davacıları vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, asıl davanın davacıları vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl davanın davacıları vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün (ONANMASINA), 07.12.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.