|
Yargı Kararı Arama Motoru
|
|
|
|
|
||||||||||||
|
||||||||||||
MAĞAZA İÇİNDEKİ YER DÖŞEME HALISINDA YAZILI BULUNAN FİRMA ADININ İLAN VE REKLAM SAYILAMAYACAĞI HK. < Uyuşmazlık; Yükümlü firmaya ait işyerinin yer döşemesinde "Beymen" ya- zısının bulunduğu yoklama fişi ile tesbit edilmesi sonucunda salınan İlan ve Reklam vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 12.maddesinde belediye sınırları ile mücavir alanlar içinde yapılan her türlü ilen ve reklemın Vergiye tabi olduğu, aynı Kanunun 15/1. maddesinde ise dükkan, ticari ve sınai müessese ve serbest meslek erbabından, çeşitli yerlere asılan ve takı- lan her çeşit levha, yazı ve resim gibi sabit bütün ilan ve reklamın beher metrekaresinden kanunda belli edilen nisbetler dahilinde Beledi ye Meclisince Kanunun 96/B bendi uyarınca tesbit edilecek tarifeye gö- re ilan ve reklam vergisi alınacağının öngörüldüğü, olayda İlan ve Rek lam Vergisine tabi tutulan döşeme üzerindeki yazıların ne amaçla yapıl dığının incelenmesi gerektiği, ilanen, bir şeyin halka duyurulması, reklemın ise, hem duyurma ve tanıtma, hem de beğendirme olarak tarif edildiği, ilan ve reklamın halk kitlelerine karşı firmanın kendi ürünü tercih ettirme gayreti taşıdığı, bu konuda seçimini yapmamış vatandaşı yönlendirerek müşteri kazanmak olduğu, daha ziyade sokak, cadde gibi umumi mahallere ve bina dış cephelerinde yapılan ilan ve reklamların gayesine ulaştığı, bir mağazanın zemin döşemesinde yazılı firma adının reklemın amaç ve tarifinde sayılan hususları taşımadığı, reklemın, müş teri olmayan, müşteri safhına çekmek amacına yönelik olduğu, oysa mağa zaya giren kişinin aradığını kendisine uygun şartlarda bulduğu takdir- de müşteri sayıldığı, diğer bir ifade ile dışardaki reklemın etkisi i- le tercihini yaparak mağazaya gelen kişi olduğu, bu nedenle mağazanın yer döşeme halısı üzerindeki firma adının ilan ve reklam vergisine ta- bi olmadığı gerekçesi ile kabul eden Vergi Mahkemesi kararının bozul ması isteminden ibarettir. Temyiz edilen Vergi Mahkemesi kararında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anı lan mahkeme kararının onanmasına karar verildi. RD/YÖ |
Bu site telif yasaları kapsamında koruma altındadır.
Site içeriğinin ticari amaçla kopyalanması ve kullanılması yasaktır.
Copyright 2010 BETA