|
|
Yargı Kararı Arama Motoru
|
|
|
|
|
|
||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
ÖZEL TELEVİZYONLARDA YAYINLANAN İLAN VE REKLAMLARIN İLAN VE REKLAM VERGİSİNDEN MUAF OLDUĞU HK.< Yükümlü şirketin üretim ve satışını yaptığı mamulleriyle ilgili olarak 1981 yılı içinde özel televizyon kanallarında yaptırdığı reklamlar için beyanname vermediğinden bahisle belediye sınırları içeresinde bu- lunan 5250 adet televizyonun ortalama ekran alanları toplamına Beledi- ye Gelirleri Kanunun 15/4 maddesinde sözü edilen ışıklı ve projeksi- yonlu ilan ve reklamların m2 bedeli olarak gösterilen azami had uygu- lanmak suretiyle tarhedilen ilan ve reklam vergisine karşı açılan da- vayı; ihbarnamede, Vergi Mahkemesinde dava açma süresi gösterilmediği gibi ihbarnamenin görevli bir makam tarafından düzenlendiğini gösterir resmi bir mühürle tasdik de edilmemiş olduğu anlaşıldığından söz konu- su ihbarnameyi 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümleri uyarınca hukuken geçerli saymanın mümkün olamayacağı, davanın esasına gelince; 2464 sa- yılı Belediye Gelirleri Kanununun 12.maddesinde ilan ve reklam vergi- sinin konusu, 13.maddesinde ise, vergi sorumlularından bahsedildiği, istisna ve muaflıkları düzenleyen 14.maddesinin 1.bendinde de, Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu tarafından yayınlanan ve yapılan ilan ve reklamların vergiden muaf olduğunun belirtildiği, söz konusu maddede özel televiyonların sayılmamış olduğu ve bu maddelerin yürürlüğe gir- diği tarihte özel televizyonların henüz Türkiye gündeminde olmadığı, hatta radyo ve televizyon yayınlarının yalnızca TRT eliyle yapılacağı- nın Anayasa hükmü olarak yer aldığı, bu durumda, TRT dışındaki yayın kuruluşlarına böyle bir muafiyetin tanınmamış olması nedeniyle benzet- me ve kıyas yoluyla vergi istenilmesinin Anayasanın 73.maddesinde bah- si geçen "vergilerin yasallığı" ilkesine aykırı olduğu gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı terkin eden Vergi Mahkemesi kararının; ilan ve reklam vergisinde istisna ve muaflıkları düzenleyen Belediye Gelirleri Kanununun 14.maddesinde yalnızca TRT Kurumunca yayınlanan ilan ve rek- lamların muafiyet kapsamına alındığı, özel televizyonlara ilişkin bir düzenleme mevcut olmadığından yapılan tarhiyatın kanuna uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir. Temyiz edilen Edirne Vergi mahkemesinin 16.12.1992 gün ve 1992/584 sa- yılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.madde- sinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadı- ğı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi. (DAN-DER; SAYI:89) ŞT/SE |
Bu site telif yasaları kapsamında koruma altındadır.
Site içeriğinin ticari amaçla kopyalanması ve kullanılması yasaktır.
Copyright 2010 BETA