Dava; trafik kazası sonucu yaralanan sigortalı için davacı Kurum tarafından yapılan tedavi ve iyileştirme giderleri ile geçici işgöremezlik ödeneğinin 506 sayılı Kanunun 39.maddesi uyarınca ödetilmesi istemine ilişkindir.

Mahkemece; kaza tarihinde zorunlu mali sorumluluk sigortası bulunmayan 33 UP 692 plakalı aracın sürücüsü olan davalı M…

….. Ç…

…..'ın %100 kusurlu olduğu kabul edilerek, tedavi ve iyileştirme giderlerinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, geçici işgöremezlik ödeneği ödemelerinin poliçe kapsamında bulunmadığı gerekçesiyle geçici iş göremezlik ödeneğine ilişkin istemin Güvence Hesabı yönünden reddine, toplam 3.297,45 TL geçici işgöremezlik ödeneğinin davalı araç sürücüsü M…

….. Ç…

…..'tan tahsiline karar verilmiştir.

Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi E.... Ö.... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Yerel mahkemenin kabul şekline göre somut olayda çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; zararlandırıcı sigorta olayı nedeniyle 506 sayılı Kanunun 32 ve 37.maddeleri uyarınca sigortalıya yapılan geçici işgöremezlik ödeneği ödemelerinin zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi kapsamında sigorta şirketinden, aracın sigorta poliçesinin bulunmaması halinde Güvence Hesabından rücuan tahsilinin mümkün olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.

Zorunlu mali sorumluluk sigortasında rizikonun gerçekleşmesi halinde sigortacının ödeyeceği tazminat 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91.maddesinin yollamasıyla anılan Kanunun 85.maddesine göre belirlenecektir. Buna göre sigortacı, aracın sigorta poliçesinin bulunmaması halinde Güvence Hesabı motorlu aracın işletilmesi sırasında ortaya çıkan maddi zararlar ile kişilerin yaralanması veya ölmesi gibi bedeni zararlardan sorumludur. Kişinin bedenine gelen zararlarda tedavi giderlerinin ödenmesi koşulları 98.maddede, diğer tazminat ve giderlerin ödenmesi 99.maddede açıklanmıştır.

Anılan Kanunun 98.maddesinde açıkca belirtildiği üzere, kişiye ilişkin zarar halinde ilk yardım, muayene ve kontrol veya yaralanma nedeniyle ayakta, klinikte, hastane ve benzeri sağlık kuruluşlarında gerçekleştirilen tedavi giderleri ile tedaviyle ilgili diğer giderler sigorta teminatı kapsamında olup, buna göre çalışma gücünün kısmen veya tamamen azalması sonucu oluşacak zararlar da sigorta teminatı içindedir.

Zorunlu mali sorumluluk sigortasında, yaralanma hallerinde tedavi dışında, bu kimsenin çalışma gücünün tamamen veya kısmen azalması gibi durumlarda bundan kaynaklanan zararları ve ileride ekonomik yönden yoksun kalacağı zarar, ziyan ve masrafları, kişinin olay nedeniyle mahrum kaldığı diğer ekonomik zararların da poliçe kapsamında kalan zararlardan olduğu kabul edilmektedir.(Işıl Ulaş, Uygulamalı Sigorta Hukuku; 2002, 3.baskı, sh.709-710)

Zorunlu mali sorumluluk sigortasının dışında kalan hususların düzenlendiği 92. maddesinde; geçici işgöremezlik ödeneği sigorta kapsamı dışına çıkarılmamış olup, bu durum karşısında geçici işgöremezlik ödeneğinin de poliçe limiti ile sınırlı kalmak üzere poliçe kapsamı içinde kaldığının kabulü gerekir.

Davanın yasal dayanağını teşkil eden 506 sayılı Kanunun 39.maddesi "Kasdi veya suç sayılır hareketi ile sigortalının hastalanmasına sebep olan kimseye, bu Kanun gereğince hastalık sigortasından yapılan her türlü giderler tazmin ettirilir" hükmünün öngörülmüş olması karşısında, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 13.10.2010 gün ve 2010/10-500-490 sayılı kararında da açıkca belirtildiği üzere zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sigortalıya yapılan geçici işgöremezlik ödemelerinin de sorumluluk kapsamı içerisinde değerlendirilerek, zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçe limitleri içerisinde kalmak koşuluyla sigorta şirketinden sigorta poliçesinin bulunmaması halinde Güvence Hesabından tahsilinin mümkün bulunduğu gözetilerek davalı Güvence Hesabının da sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde kısmen kabule karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

O halde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14/10/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.