14. Hukuk Dairesi 2002/4033 E., 2002/4455 K.
GEÇİT HAKKI KURULMASI
İçtihat Metni
T.C
Y A R G I T A Y
14.Hukuk Dairesi
E:2002/4033
K: 2002/4455
T: 6.6.2002
(743 sy. Türk Medeni Kanunu m. 671)
( 4721 sy. Türk Medeni Kanunu m. 747)
Dava, geçit hakkı tesisine ilişkindir. Davacılar, batıdaki genel
yola ulaşmak amacıyla 27 ve 29 parsel sayılı taşınmazları lehine
davalı taşınmazları aleyhine geçit kurulmasını istemişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, aleyhine geçit kurulan
taşınmaz maliklerinden davalı Muhittin Çakaloğlu hükmü temyiz
etmiştir.
Dava, açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 743 sayılı Türk Medeni
Kanununun 671. maddesi uyarınca geçit hakkı kurulmasına ilişkindir.
Anılan maddeye göre; geçit hakkı davalarını genel yola bağlantısı
bulunmayan (geçit yoksunluğu-mutlak geçit ihtiyacı) ya da yolu
bulunmasına rağmen, bu yol ihtiyacını karşılamayan (geçit
yetersizliği- nispi geçit ihtiyacı) taşınmaz malikleri açabilir.
Somut olayda; dosya içerisindeki pafta sureti ve krokilerin
incelenmesinde, kuzeyden güneye doğru inen ve lehine geçit istenen
taşınmazlardan 27 sayılı parselin kuzeyinde son bulan bir kadastrol
yol olduğu görülmektedir. Ayrıca 27 sayılı parselin güneyinde tescil
harici bırakılan bir dere ile, doğusunda tescil harici araziler
mevcuttur. Mahkemece, öncelikle kuzeydeki kadastrol yoldan genel
yola çıkma olanağı bulunup bulunmadığı, paftada dere olarak
gösterilen yerlerin geçite elverişli “kuru dere” vasfında olup
olmadığı, davacının bu dereden ve doğudaki tescil harici yerlerden
geçerek genel yola ulaşma imkanı olup olmadığı araştırılarak 27
parsel sayılı taşınmaz lehine zorunlu geçit hakkı tesisi
koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği tespit edilmeli, sonucuna
göre bir karar verilmelidir.
29 parsel sayılı taşınmazla ilgili olarak da; yukarıda belirtilen
hususların açıklığa kavuşturulmasından sonra bu parsele yol verme
olanağı bulunan civardaki tüm taşınmazların durumu yeniden
değerlendirilmelidir. Mahkemece, bu yönlere riayet edilmeksizin
eksik inceleme ve araştırmaya dayalı olarak, yazılı şeklide hüküm
tesisi doğru görülmemiştir.
SONUÇ. Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü
ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana
iadesine, 6.6.2002 tarihinde oybirliği ile karar verildi. |