kararara.com

Yargı Kararı Arama Motoru

Ana Sayfa      Karar Ekle      Hakkımızda      İletişim      Arama Yardımı

ÇOCUĞA KAYYIM TAYİNİ

VELAYETİN NEZİ

İçtihat Metni

T.C.
Y A R G I T A Y
18. HUKUK DAİRESİ

ESAS KARAR
1996/9994 1996/11429

Y A R G I T A Y İ L A M I

Dava dilekçesinde oğlu Barış’ın doğum yerinin düzeltilmesi
istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm Cumhuriyet
Savcısı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davayı baba adına vasi açmıştır.
Medeni Kanunun 274. maddesi hükmüne göre mahcur babanın velayeti nez
olunmadıkça velayetten doğan hakları devam eder. Bu durumda vasinin baba
adına dava açma hakkı söz konusu olamaz. Kaldı ki vasi, şahısla sıkı sıkıya
bağlı bulunan hakları vesayet altındaki kişi adına re’sen kullanamaz. Hacir
altına alınmış olan velinin Medeni Kanunun 274. maddesi uyarınca velayetinin
nez’i söz konusu ise de, bu konuda henüz verilmiş mahkeme kararı bulunmadığı
anlaşılmaktadır. Bu takdirde velayet altındaki küçüğe vasi tayini
gerekecektir.
Davaya konu Barış’ın Nüfus Kanunu hükümlerine göre doğum yerinin
düzeltilmesi gerektiği takdirde, baba velayet görevini yerine getiremeyecek
durumda ise, mahkemece böyle bir davanın, çocuğa tayin edilecek vasi veya
sırf bu davayı açmak üzere tayin edilebilecek kayyım tarafından açılması
mümkündür.
Bu durumda mahkemece babanın vasinin açtığı davaya bakılarak esas
hakkında hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece küçük Barış’a bir vasi tayin edilmiş olup olmadığı
araştırılmalı, edilmemiş ise bu dava itibariyle bir kayyım atanması için
keyfiyetin ilgili mercie bildirilmek üzere mehil verilerek davaya yasal
temsilci huzuru ile devam edilip hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir.
Ayrıca söz konusu ise, davada görev alan Hakim ve Cumhuriyet Savcısı
bakımından 2802 Sayılı Kanununun 46. maddesinin 1. fıkrası da gözetilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
17.12.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.