|
18. Hukuk Dairesi 1995/12919 E., 1996/1343 K.
YÖNETİCİ ATANMASI
İçtihat Metni
T.C.
Y A R G I T A Y
18. HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/12919 1996/1343
Y A R G I T A Y İ L A M I
Dava dilekçesinde Yönetici atanması istenilmiştir. Mahkemece davanın
reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz
edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kat Mülkiyeti Kanununun 34. maddesinin 2. fıkrası hükmünde
anagayrimenkulun 8 veya daha fazla bağımsız bölümü varsa yönetici
atanması
zorunlu görülmüş olup, 8 bölümden az olan anagayrimenkullerde
yönetici atanıp
atanmayacağı keyfiyeti bağımsız bölüm maliklerinin takdirine
bırakılmıştır.
Bu takdirin hangi yönde olacağının belirlenmesi Kat Mülkiyeti
Kanununun
toplantı ve karar nisabına ilişkin hükümlerinden hareketle kat
maliklerinin
pay ve paydaş çoğunluğu ile saptanır. Olayımızda olduğu gibi eşit
paylı 3
bağımsız bölümlü anagayrimenkulde iki bağımsız bölüm maliki yönetici
atanması
ilkesinde birleştikleri takdirde kat malikleri kurulu iradesinin
yönetici
atanması doğrultusunda olduğunun kabulü gerekir.
Diğer taraftan davacı anagayrimenkulün ortak yerlerinden bahçenin ve
kalorifer dairesinin bakımsız olduğunu, kömürün temin edilmediğini,
elektrik
ve su paralarının ödenmediğini ileri sürerek bu işlemin yerine
getirilmesi
için bir yöneticiye gereksinim duyulduğunu da ileri sürmüş
bulunduğuna göre
mahkeme öncelikle bu yönde de müdahalesinin gerekli olup olmadığını,
ve
alınacak önlemlerin yönetici atanmasını gerekli kılıp kılmadığını
araştırmak
durumundadır.
Yukarıdaki iki husus dikkate alınıp inceleme ve araştırma
yapıldıktan
sonra mahkemece anagayrimenkulün, kat mülkiyetinin esasını teşkil
eden
birlikte oturmak ve ortak ihtiyaçları birlikte karşılamak ilkesinin
uygulanması bakımından bir yöneticinin atanması gerekip
gerekmediğini takdir
etmeli ve bu yönde olumlu bir sonuca varıldığı takdirde de
tarafların
yönetici atanmasında anlaşamamış olduklarını da gözönünde
bulundurarak Kat
Mülkiyeti Kanununun 34. maddesinin 6. fıkrası hükmü uyarınca bir
yönetici
atanması yoluna gitmelidir.
Kat Mülkiyeti Kanununun 34. maddesi 2. fıkrasındaki hükme dayanarak
anagayrimenkulde 8 bağımsız bölüm bulunmadığı için yönetici atanması
zorunlu
olmadığı gerekçesine dayanılarak ve yalnız bu gerekçe ile davanın
reddi doğru
görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın
yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle
yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.’nun 428. maddesi gereğince
BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 8.2.1996
gününde
oybirliğiyle karar verildi.
|
