|
2. Hukuk Dairesi 1996/4112 E., 1996/4756 K.
İŞTİRAK
MAHRUMİYET
MİRAS
MİRASÇI OLAMAYACAKLAR
MİRASTAN MAHRUMİYET
MURİSİ ÖLDÜRMEK
ÖLDÜRMEK
İçtihat Metni
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı
Y A R G I T A Y İ L A M I
Esas Karar
96/4112 96/4756
6.5.1996
Özet:Murisin öldürülmesine her ne suretle olursa olsun katılanlar
mirastan mahrum olurlar.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği
görüşülüp
düşünüldü.
Miras bırakan Ş. D.’tan veraset belgesi verilmesi
istenmiştir.
Miras bırakanın, eşi H. tarafından teammüden öldürüldüğü, çocukları
F. ve H.’nin de maddi olaya katılarak öldürme olayını
gerçekleştirdikleri anlaşılmaktadır. Zira miras bırakanı anneleriyle
birlikte
öldürmeyi önceden planlamışlar yabancı iki kişiyi öldürme olayına
maddi yarar
sağlayarak ikna etmişler ve kahvesine dozu yüksek uyku ilacı katarak
miras
bırakanın uyumasını, uyku halinde iken temin edilen kişilerin
öldürme olayını
murisi boğarak gerçekleştirmelerini sağlamışlardır. O halde öldürme
olayının
birlikte tasarlandığı ve maddi yarar karşılığı diğer sanıklar
tarafından
gerçekleştirilmesinin sağlandığı kuşkusuzdur.
Bu nedenle Türk Ceza Kanunun 65/3 ve 450/1 ve 4. maddeleri gereği
Ağır
Ceza Mahkemesince cezalandırılmışlardır.
Medeni Kanunun 520. maddesinin 1. fıkrası “Kasten ve haksız yere
müteveffayı öldüren veya öldürmeye teşebbüs edenler”in mirastan
mahrum
olacağı hükme bağlanmıştır. Bunun amacı murisi, mirascının ağır
tecavüzünden
korumak ve haksız fiil failinin kendi fiilinden yararlanmasını
önlemektir. Şu
halde mahrumiyet için asli fail olma şartı aramak bu amaca uygun
düşmez. Hem
fiil olarak veya öldürmeye azim ettirerek (TCK. md. 64) ve her ne
şekilde
olursa olsun, suça teşvik ederek suç kararını destekleyenler,
eylemden sonra
yardımda bulunanlar, suç araçlarını sağlayanlar, suçun işlenmesi
için talimat
verenler, suçun işlenişini kolaylaştıranlar da (TCK. md. 65) kastın
ve haksız
yere öldürülenin mirasından mahrum olurlar. (Bak. 2.H.D. 27.11.1980
gün
7193-8529 sayılı kararı)
Temyiz edenlerin dayandığı 2. Hukuk Dairesinin 16.2.1943 tarihli
2739-675 sayılı kararı ile olayın bir benzerliği bulunmamaktadır.
Murisin eşi
H. ile kızları F. ve H.’nin belirtilen eylemleri nedeniyle miras
bırakanın mirasından mahrum oldukları gerçekleşmiştir.
Hakimin olayı bu şekilde değerlendirmesi ve temyiz edenleri
mirasçılık
belgesi dışında tutmasında usul ve yasa hükümlerine aykırılık
yoktur.
S O N U Ç : Hükümde belirtilen nedenler ve yukarıda açıklamalar
doğrultusunda yasal kurallara uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda
yazılı
onama harcının temyiz edene yükletilmesine peşin harcın mahsubuna
oybirliğiyle karar verildi. 6.5.1996
|
