kararara.com

Yargı Kararı Arama Motoru

Ana Sayfa      Karar Ekle      Hakkımızda      İletişim      Arama Yardımı

KESİN HÜKÜM

ORMAN KADASTROSUNA İTİRAZ

İçtihat Metni

T.C.
YARGITAY
Yirminci Hukuk Dairesi

E. 2001/10342
K. 2001/9610
T. 10. 12.2001


Kadastro sırasında M. Köyü 420 parsel sayılı 7408 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, hükmen ve ifrazen ½ pay oranıyla Ş. C. ile davacı H. C. adına tescil edilmiştir. Davacı, dava konusu taşınmazın 1293 harbinden sonra adi iskan yoluyla kendilerine verilip, tapu kaydı bulunduğunu, 1990 yılında yanlışlıkla tahdit sınırları içine alındığını, işlemin iptali iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu kaydına dayalı olarak 10 yıllık sürede açılmış orman tahdidinin iptali isteminden ibarettir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 11.02.1966 tarihinde ilanı yapılıp kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra 27.06.1991 tarihinde ilanı yapılıp dava tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır.
Çekişmeli taşınmazın kadastroca 82 parsel numarası ve 18560 m2 yüzölçümüyle ½ pay oranında Ş. ve H. C. adına tespit edilmiş, Orman Yönetiminin taşınmazın orman hudutları içinde bulunduğu iddiasıyla Gezici Arazi Kadastro Mahkemesinde açtığı dava 13.11.1962 tarih ve 4/265 sayılı Kararla tespitin iptali ile parselin orman sayılan yer olması nedeniyle tapulama dışı bırakılmasına karar verilmiş ve hüküm kesinleşmiştir. Daha sonra 1965 yılında çalışma yapan 1 numaralı orman tahdit komisyonunca yapılan tahdit neticesinde 82 numaralı parselin 10960 m2’lik bölümün orman ve 7600 m2’lik bölümün meyve bahçesi olarak tespit ve tahdidinin yapıldığı, ancak gezici arazi kadastro mahkemesince bu parselin tamamının tapulama dışı bırakılmasına karar verildiği, bu parselde birlikte diğer orman sahasının tescili için idarece tapu sicil müdürlüğüne başvurulduğu sırada davacı Ş. ve H. Ceylan tarafından Asliye Hukuk Mahkemesinin 1968/70 Esas numaralı dosyasında 82 parselin kendilerine iskan yoluyla verildiği iddiasıyla Yönetim aleyhine tescil davası açtığı ve yapılan yargılama sonunda, fen bilirkişinin 26.05.1969 tarihli krokisinde (b) - (c) harfleriyle gösterilen toplam 11152 m2’lik bölümün orman sayılan (a) harfiyle gösterilen 7408 m2’lik meyvelik sahasının orman tahdit komisyonunun tahdit zabıt varakası ve Orman Başmüdürlüğünün cevabi yazılarında orman sayılmayan yerlerden olduğu gerekçesiyle 08.04.1971 gün ve 1971/65 sayılı kararla (a= 7408 m2’lik)’lik bölümün davacılar adına ½ pay oranıyla tapuya tesciline karar verildiği, hüküm temyiz edilmeyerek 16.09.1976 tarihinde kesinleştiği ve tapu sicil müdürlüğünce asliye hukuk mahkemesinin 08.04.1971 gün 1968/70-65 sayılı Kararının infazı sırasında 82 parsel 420 ve 421 parsellere bölünerek 420 parselde (A) harfiyle belirlenen yer 7408 m2’lik bölüm 420 parsel sırasıyla ve bahçe niteliği ile ½ pay oranıyla Ş. ve H. C. adlarına, yine (B) harfiyle belirlenen yerinde 11152 m2 yüzölçümüyle ve 421 parsel sırasıyla orman niteliği ile tescil harici bırakıldığı Bu işlemin 06.06.1979 tarih, 376 yevmiye ile tapuya tescil edildiği,
Daha sonra; M. Köyünde 12.11.1990 yılında aplikasyon ve 2/B madde uygulaması yapan 1 Numaralı Orman Kadastro Komisyonu, kesinleşen ve infaz edilen Sapanca Asliye Hukuk Mahkemesinin 08.04.1971 tarih, 1968/70-65 sayılı ilamını göz önünde bulundurmadan çekişmeli 420 parsel sayılı ile 421 parseli 1301, 1296, 1304, 1303 orman tahdit sınır noktaları arasında yeniden tahdit içersine alınarak işlem sonuçlarını 27.06.1991 tarihinde 6 aylık ve 10 yıllık sürelerle 3373 Sayılı Yasa hükümlerine göre askı ilanına çıkardığı anlaşılmaktadır.
Açıklanan şu duruma göre;
Dava, 3373 Sayılı Yasa hükümlerine göre yapılan aplikasyon ve 2/B madde uygulamalarına karşı 10 yıllık sürede genel mahkemede açılan orman tahdidi ve aplikasyona itiraz davasıdır. Mahkemece 1965 yılında yapılan tahditten itibaren hak düşürücü süre geçtiği gerekçesiyle davanın bu nedenle reddine karar verilmiş ise de 420 numaralı parselin orman sayılmayan yer olduğu konusunda daha sonra taraflar arasında görülen ve H.Y.U.Y.’nın 237 maddesi hükmüne göre kesin hüküm oluşturan 08.04.1971 gün 1968/70-65 sayılı karar bulunmaktadır.
Sözü edilen kesin hükümle 421 parsel orman tahdit sınırı içinde kaldığı ve 420 parsel ise bahçe niteliğiyle tahdit sınırı dışında bırakılmış ve 420 numaralı parsel davacı gerçek kişiler adına tescil edilerek hüküm infaz edilmiştir.
Kesin hüküm kamu düzeniyle ilgili olması nedeniyle, sonradan aynı konuda çıkan uyuşmazlıkların bu hüküm göz önünde bulundurularak çözülmesi gerekir. 3373 Sayılı Yasa hükümlerine göre yapılan aplikasyonda kesin hükümle tahdit dışı bırakılan bir yerin tahdit içine alınması olanağı bulunmamaktadır. Yukarıda açıklanan neden ve gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, dosyadaki bilgi ve belgelere aykırı gerekçelerle davanın hak düşürücü süreden reddi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 10/12/2001 günü oybirliği ile karar verildi.